Το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Δημητριάδος, Αλμυρού και Αγιάς κ. Ιγνατίου
«Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς, ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἀνατολή ἀνατολῶν, καί οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ, εὕρομεν τήν ἀλήθειαν» (Ἐξαποστειλάριον τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων)
Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα
Μιά ἐπίσκεψη γιορτάζουμε σήμερα! Μιά κατάβαση, μιά εὐλογημένη καί χαρούμενη εἰσβολή στήν ταπεινή μας γῆ. Ἀπό τό ὕψος τῆς ἄκτιστης Θεότητας ἐπισκέπτεται τόν ἄνθρωπο ὁ Πλάστης καί Παντουργός Κύριος. Φανερώνεται ἔνσαρκα ὁ ἄσαρκος Λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἀποκαλύπτεται ὁ Ἀκατάληπτος. Ἐγγίζει ὁ Ἀπρόσιτος. Σπαργανώνεται Αὐτός πού τυλίγει τή γῆ μέ τούς οὐρανούς καί τά σύννεφα. Ἔρχεται νά μᾶς ἐπισκεφτεῖ Αὐτός πού πάντοτε μᾶς παρακολουθοῦσε καί ἀσίγαστα μᾶς ποθεῖ.
Ἡ ἀτόφια ἀγάπη κάνει τόν Θεό ἐπισκέπτη στόν κόσμο μας. Ἡ ἀγάπη Τόν κατεβάζει στήν τραγική κατάστασή μας, γιά νά μᾶς ἀνεβάσει ὅλους στή δική Του πραγματικότητα. Ἔρχεται ἡ «ἀνατολή ἀνατολῶν», ὁ ἀπαστράπτων Ἥλιος, τό ἀπόλυτο φῶς, τό ἀνεκλάλητο ἀπαύγασμα τοῦ Πατέρα, ἡ πηγή τῆς ζωῆς, ἡ ἀέναη λαμπρότητα τοῦ ἀΐδιου πυρός, γιά νά φωτίσει τά σκοτάδια τοῦ κόσμου. Στό ἔρεβος τῆς ἁμαρτίας ἀπαστράπτει ὁ κεραυνός τῆς ἀρετῆς. Ὁ Σωτήρας ἀνοίγει τά μάτια του στήν κοινωνία τῶν ἄσωτων παιδιῶν Του. Γίνεται γιά τό χατίρι τους ἀδελφός τους, υἱός τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά τούς κάνει ὅλους υἱούς τοῦ Θεοῦ.
Αὐτόν τόν οὐράνιο Ἐπισκέπτη τόν ὑποδέχεται σήμερα ἡ ἀνθρωπότητα πού ζεῖ μέσα στή βία. Γιορτάζουν Χριστούγεννα σήμερα οἱ πόλεις πού κατασκάφτηκαν ἀπό τά βλήματα καί τούς πυραύλους τοῦ πολέμου. Γιορτάζουν Χριστούγεννα τά πληγωμένα παιδιά, πού τούς ἅρπαξαν τήν ἀθωότητα ἐκεῖνοι πού τά κακοποίησαν. Γιορτάζουν Χριστούγεννα οἱ γυναῖκες πού ὑφίστανται τήν καταπίεση καί τόν ἐξευτελισμό ἀπό πρόσωπα πού τίς χρησιμοποίησαν μόνον σάν σκεύη εὐχαρίστησης. Γιορτάζουν Χριστούγεννα οἱ πονεμένοι, οἱ ἀδικημένοι, οἱ ἐξευτελισμένοι, οἱ περιφρονημένοι, τά θύματα καί οἱ θύτες, πού καί αὐτοί εἶναι θύματα στήν πραγματικότητα. Ἔρχεται ὁ Μεγάλος Ἐπισκέπτης, ὁ Θεάνθρωπος Λυτρωτής ἀνάμεσά μας, γιά νά δώσει λύσεις στήν ἀπάνθρωπη βία, πού τείνει νά γίνει καθεστώς. Φανερώνεται ἔνσαρκα Αὐτός, πού ἔχει τόν τρόπο νά ἐπουλώνει τίς πληγές τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, οἱ ὁποῖες ἀνοίγονται καί χέουν ἀπό τήν κακότητα, τήν ἀνασφάλεια, τό ψέμα καί τό συμφέρον.
Σήμερα «οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ, εὕρομεν τήν ἀλήθειαν». Βρίσκουμε τήν ἀλήθεια ἐμεῖς, πού ντύσαμε τά ψέματά μας μέ τά φευγαλέα φῶτα τῆς τεχνολογίας, τοῦ ἀνθρωποκεντρισμοῦ, τοῦ δικαιωματισμοῦ, τῆς ἀνηθικότητας. Ὑποδεχόμαστε τήν Ἀλήθεια μέσα στά σκοτάδια μας ἐμεῖς, πού ἀνοίξαμε τήν ἀτζέντα τῆς «ἀφύπνισης», πού ἰσοπεδώσαμε τή φύση, πού προσπαθοῦμε νά ἐπιβάλουμε τή διαστροφή, πού διαλύσαμε τήν οἰκογένεια. Καλούμαστε νά προσκυνήσουμε τόν Νηπιάσαντα Θεό ἐμεῖς, πού παραδώσαμε τό πρωτοτόκιά μας στή σκέψη καί στήν εὐστροφία τῶν ὑπολογιστῶν. Ἐμεῖς, πού ἀντικαθιστοῦμε τή σκέψη μας μέ τήν τεχνητή νοημοσύνη. Γονατίζουμε μπροστά στό Θεῖο Βρέφος ἐμεῖς, πού γονατίσαμε μπροστά στίς «ἔξυπνες» συσκευές μας. «Οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ» ψάχνουμε γιά «φῶς, περισσότερο φῶς», μέσα στά σκοτάδια τῆς φτηνῆς λογικῆς, τῆς ἐπιπόλαιης ἠθικῆς, τῆς ἐγωιστικῆς βόλεψης.
Ὑπάρχει ὅμως ἐλπίδα! Εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς ἀλήθειας. «Εὕρομεν τήν ἀλήθειαν» σήμερα πού εἶναι Χριστούγεννα! Ἡ ἀλήθεια δέν εἶναι ἰδέα καί ἄποψη. Δέν εἶναι θεωρία καί φιλοσοφία. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πρόσωπο. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός! Σήμερα συναντοῦμε τόν Χριστό μέσα στή Θεία Λειτουργία. Κοινωνοῦμε μαζί Του μέ τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, μέ τό μυστήριο τῆς θυσίας, τῆς προσφορᾶς καί τῆς ἀγάπης πρός τόν συνάνθρωπο. Ρουφᾶμε τήν ἀλήθεια μέσα μας, διότι ἡ ψυχή διψάει γιά ἀλήθεια, ἀφοῦ ποτίστηκε ἀπό τό ψέμα καί τήν ἀπάτη αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Τά Χριστούγεννα ἔρχεται ὁ Χριστός στόν κόσμο, γιά νά θριαμβεύσει ἐναντίον τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου, ἐναντίον τοῦ κακοῦ. Ἐρχεται γιά νά προβάλει τόν ἑαυτό Του καί τήν παρουσία Του σάν μοναδική λύση στά προβλήματα τῆς γῆς. Ἔρχεται γιά νά μᾶς δείξει ὅτι Ἐκεῖνος εἶναι «ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή».
Μήν ἀπελπιζόμαστε ἀπό τήν κατάσταση πού βλέπουμε γύρω μας. Μή μᾶς πνίγει τό σκοτάδι τοῦ κακοῦ. Μήν πτοούμαστε ἀπό τή βία. Μήν τρομάζουμε μπροστά στό ἄγνωστο πού ὑφαίνεται ἐρήμην μας. Μαζί μας ἔχουμε τόν Θεό, πού ἔγινε ἕνας ἀπό ἐμᾶς γιά νά γίνουμε κι ἐμεῖς σάν Ἐκεῖνον. Ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἡ ἐλπίδα, ἡ χαρά, ἡ παρηγοριά, ἡ ἀπαντοχή, ὁ δρόμος, ἡ λύση, ἡ ὄντως ἀλήθεια. Μήν ἀπατηθοῦμε ἀπό τίποτε ἄλλο καί ἀπό κανέναν ἄλλο. Μακάρι κοντά Του νά γεμίζουμε τά κενά μας, νά λαμβάνουμε τίς ἀπαντήσεις πού χρειαζόμαστε, νά ἐπουλώνουμε τά τραύματά μας, νά ὀμορφαίνουμε τίς ψυχές μας ἀπό τό κάλλος καί τήν ὡραιότητα πού ἔφερε στόν κόσμο. Σᾶς τό εὔχομαι ὁλόψυχα.
Μέ τήν ἐν Νηπιάσαντι Χριστῷ πατρική μου ἀγάπη.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
